Mardinli 56 yaşındaki Ata Elkatmış, Artuklu ilçesinde hayata gözlerini açtı. Elkatmış, henüz 3-4 yaşlarındayken yanlış tedavi sonucu hayatının geri kalanını felçli geçirdi. Bir ayağını kaybeden Elkatmış, her şeye rağmen hayata tutunmaya çalıştı.
Emekleyerek okulu bitiren Elkatmış, ailesine yük olmamak için babasına ait dükkânı işleterek, geçimlerini sağlamaya çalıştı. Azmi ve gayreti sayesinde İstanbul’a taşınan Elkatmış, ekonomik yönden güçlendi.
1993-94 yıllarından Elkatmış, bazı işlerin rayına gitmemesi sonucu iflasın eşiğine gelerek, mal varlığını kaybetti. Ardından tekrardan Mardin’e yerleşen Elkatmış, yaşantısından taviz vermeyerek ve Allah’a sürekli şükrederek hayatını idame etmeye çalışıyor.
“3-4 yaşlarındayken yanlış tedaviden dolayı felç kaldım”
15 yıla yakın engelli maaşıyla geçimini sağlayan Elkatmış, hayat hikâyesi hakkında bilgi verdi. 1969 Mardin doğumlu Ata Elkatmış “Mardinliyim. Çocukluğum Yukarı Mardin’de geçti, çok güzel günlerdi. O eski günleri çok arıyoruz. Çarşıda babama ait büfeyi işletip ekmeğimizi oradan çıkarıyorduk. O zamanda devletin yapmış olduğu bir projeden dolayı dükkânımız yıkıldı. Uzun yıllardır devletin bize dükkân temin edilecek sözü verildi ancak şu ana kadar bir şey verilmedi. Benim engelliğim, 3-4 yaşlardayken ateşli bir hastalıktan dolayı hastanede penisilin iğnesi vurmakla başladı. Yanlış iğne ve tedaviden dolayı bir ayağımı kaybederek felç kaldım. Malum olduğu üzere eskiden penisilin iğnesinin yan etkisini hakkında çok bir bilgi yoktu. Tıp o kadar gelişmemişti. Dolayısıyla bu iğneyi vurmadan önce test yapılmadığından ayağım felce mahkûm kaldı. Günümüzde penisilin iğnesini vurmadan önce test ediliyor. Doktorların da istemediği bir durum oluştu. Ailemde en küçüğümüz olan engelli bir kardeşim daha var. O da beyin kanaması geçirmesi üzerine bedensel bir engele mahkûm oldu.” şeklinde konuştu.
“15 yılım ekmek parasını kazanmakla geçti”
Yürüyememesine rağmen emekleyerek de olsa okulu bitirip çalışmaya koyulan Elkatmış “Gençliğim, engelime rağmen sürekli çalışarak geçti. Artuklu Dumlupınar İlkokulu’nda okudum. Okula sürekli emekleyerek gidiyordum. Eskiden hep yokluk vardı. Çoğu zaman bastonla gidip geliyordum ancak merdivenleri çıkamıyordum. O yüzden merdivenleri emekleyerek çıkmak zorunda kalıyordum. O halimle arkadaşlarımdan geri kalmamak için top bile oynuyordum. Uzun bir zaman sonra bastonla hayata tutunmaya çalışıyordum. Ancak gün geçtikçe rahatsızlığım arttıkça bastonu da bırakmak zorunda kaldım. O günden sonra artık hiç yürüyemiyordum. Okulu bitirdikten sonra babamın büfesini işletmeye devam ettim. 15 yılım orada geçti. Ekmek parasını kazanma savaşındaydık. Mardin Kentsel Dönüşüm Projesi hayata geçirilmeye çalışılınca bizim dükkânımız da yıkıldı. Yıllardan beri ortada kala kaldık. O zamandan bu yana engelli maaşıyla geçiniyorum.” ifadelerine yer verdi.
Dilinden şükrü bırakmayan Elkatmış, ailesine bu haliyle hem maddi hem de manavi yönden destek verdiğini dile getirerek “Allah’a şükür eskiden maddi durumunuz çok iyiydi. Ancak daha sonra işler rayına gitmediğinden ekonomik yönden bayağı zayıfladık. Ciddi anlamda geçim sağlayamıyorduk. Engelli maaşlarının çıkmasıyla ekonomik yönden biraz hayata tutunmaya çalıştık. Zenginlik Allah’a mahsustur. Eskiden paranın bir kıymeti vardı. Fakir olan sadece şeytandır. Ancak gün geçtikçe insanın ihtiyaçları çoğaldı. Şu an bana araba lazım alamıyorum. Aileme ekonomik yönden sürekli yardımcı olmaya çalıştım. Halen olmaya da çalışıyorum. Her birimiz bir taraftan bir şeyler yaparak destek oluyoruz. Hem maddi hem de manevi olarak birbirimizin arkasını kolluyoruz. Hayat bu, mücadele etmeye devam. Eskiden insanlar birbirine çok yardımcı oluyordu. O zamanlarda işler kısıtlı olmasına rağmen yardımseverlik çoktu, şu an ise imkânlar çoğalmasına rağmen paylaşımcılık azalmış durumda.” dedi.
“Şu an sigortam düzgün bir şekilde yatırılmış olsaydı emekli olmuştum”
Zamanında resmi kurumlarda çalışan Elkatmış, sigorta noktasında mağduriyet çektiğini belirterek “10 yıldır hiçbir iş yapmıyorum. Engelli maaşımla geçimimi sağlıyorum. Daha doğrusu sağlayamıyorum. Günümüzde her şey gün geçtikçe pahalılaşıyor. Uzun yıllar devlet kuruluşlarında çalıştım. Tarım il müdürlüğünde, köy hizmetlerinde, sağlık müdürlüğünde çalıştım. Çıkışım verildi. Şu an sigorta pirimin ne kadar olduğunu bilmiyorum. Devlet yetkililerinden kurumlarda çalıştığım zamanda sigortamın yatırılmasını talep ediyorum. Şu an sigortam düzgün bir şekilde yatırılmış olsaydı emekli olmuştum. Hayatımı daha rahat yaşayabilirdim. Maalesef hakkımı arayamıyorum. Yıllardan beri primi yatıramıyorum. Küçüklüğümden beri çalışmayı çok seviyorum. Ancak kurumlarda çalıştığım zamanlarda sigorta noktasında hala mağduriyet çekiyorum.” ifadelerini kullandı.
“En büyük mutluluk kişinin bir sevdiği olmasıdır”
Mal varlığının iflas sürecini aktaran Elkatmış “Görevden alındığım zaman kendi geçimi sağlamak için bakkal açtım. Tekrar işe alacakları söylendi ama almadılar. Bakkalı borçla açtığımdan dolayı en sonunda iflas ettim. Tanıdık mahalle sakinleri fazla gelirleri olmadığından bakla geldiklerinde borçla alıyorlardı, ben de onlara sürekli yardımcı oluyordum. Böyle git gide iflasın eşiğine geldik. Aslında kaybettiğim bir şey olmadı. Çok şükür şerefimizle yaşıyoruz. Para kaybedilebilir, bu hayatın kanununda var. Haram paranın arkasına gitseydik çok paramız olurdu, gitmedik ama hep şükrettik. 1993-94 yıllarında İstanbul’a taşınmıştık. Halimiz vaktimiz yerindeydi. Ev, araba hatta oto parklarımız vardı. Ancak sonralarda onları da kaybettik. Para bazen kazanılıyor bazen de kaybediliyor. Her şeye rağmen çok şükür dedik. Yüce Allah’ın bildiği bir durumdur, zenginliği verir de alır da. Biz bu dünyada misafiriz. Yolumuza devam ettik. Ancak bu zamanda insanlık öyle bir duruma gelmiş ki artık paran varsa seviliyorsunuz. Yazıklar olsun öyle insanlara. Bir insanın insanlığını bilip çalıştığı takdirde karda olduğunu düşünüyorum. Sürekli sadece paranın peşinden koşarsa sonu hiç iyi olmaz. Malda tamah edilmemesi, elindekilerle yetinmesi lazım. En büyük mutluluk kişinin bir sevdiği olmasıdır. Bugün bir kişide milyon dolar olsa çoğu yerde bir işe yaramıyor.” şeklinde belirtti.
“Her halimize şükredelim”
Elkatmış, şükretmekten aciz olan insanlara tavsiyede bulunarak “Günümüz insanlara tavsiyem, ben bu halde olmama rağmen bir uğraş içerisindeysem onlar da sürekli çaba gayret etmeleridir. İnsan nerden başlasa kârdadır. Ayrıca şu da unutulmamalıdır en büyük mutluluk sağlıktır. Sağlığın ehemmiyetini bilmek lazım. Öyle bir zamandan geçiyoruz ki insanlar gerçekten çok acımasız olmuşlar. Ben kaybettiğim parayı çok şükür kötü yolda kaybetmedim. Paraya çok ehemmiyet vermek iyi değildir. Bazıları benim durumuma düşüp iflasın eşiğine gelenler oluyor. Bazıları bu duruma dayanamayıp kendi canına bile kast ediyor. Asla bu duruma düşmemek lazım. İntihar etmek hiç çözüm değildir, insan her zaman dikkatli olacaktır. Herkes parayı taşıyamaz. Allah Teâlâ bizleri öyle yaratmış ki istemediği takdirde parmağımızı bile oynatamayız. Bizi sınıyor. Dolayısıyla mücadele etmek lazım.” ifadelerini kaydetti.
“Kur’an-ı Kerim okumaya emekleyerek gidiyordum”
Hayatında karşılaştıkları zorluklara da değinen Elkatmış “Tekerlekli sandalyeye mahkûm olmama rağmen çok şükür Allah’u Teâlâ yardımcımız oluyor. Kurban olduğum Allah, sevmediği kuluna hastalık vermez. Bu dünyada benden de beter olanlar vardır. Evde oturup da hiçbir yere gidemeyenler de var. Her halimize şükredelim. Ailemle beraber birbirimizi tamamlıyoruz. Ev ihtiyaçlarını tekerlekli sandalye ve babamın yardımıyla karşılıyorum. Malum olduğu üzere Mardin engebeli bir şehirdir. Eskiden engelli yolları fazla yoktu. Çoğu zaman evden çıkamıyordum. Hep evde kalıyordum. Bazen arkadaşlarımın yardımıyla evden çıkabiliyordum Allah razı olsun. O konuda ben çok çektim. Çok şükür namazımı da kılıyorum. Elimden geldiğince namazın üzerinde duruyorum. Allah kabul eder inşallah. Ümmeti Muhammed’e dua ediyoruz. Küçük yaşlardayken Kur’an okumaya emekleyerek gidiyordum. Herkes beni o halimle tanırdı. Yıllarca emekleyerek gitmeye devam ettim. Elhamdülillah hayatım bu şekilde devam ediyor.” şeklinde ifade etti.
Devlet yetkililerden bir talepte bulunan Elkatmış “Şu an devlet yetkililerinden isteğim sigortamın yapılmasıdır. Yanlış bir tedaviden dolayı hayatın büyük bir kalanını felç olarak devam ediyorum ama hiçbir şeklide tazminat davası açmadım. Kurumlarda çalıştığım esnada bile işten çıkarılınca yine tazminat davası açmadım. Yıllarca müracaatlarda bulundum ancak yaş ilerlediğinden dolayı işlem yapmıyorlar. Emekliliğim yapılırsa çok memnun kalırım. Birbirimize karşı erdemli olursak her şey daha iyi olacaktır.” çağrısında bulundu. (İLKHA)
